Vind je ritmes lastig om uit te lezen en tot klinken te brengen? Misschien ben jij één van die mensen die zeggen: ‘toonhoogte lezen heb niet zo’n problemen mee, maar ritmes vind ik lastig’.
Je bent dan niet de enige. Veel amateurmusici herkennen dit probleem. Hoe komt dit?
Wat gaat er mis
Ritme moet je eerst in je hoofd horen om te spelen, het lukt niet goed om meteen te spelen en dan het juiste ritme te produceren. Met toonhoogte lukt dat wel. Ook al hebben we nog geen klankvoorstelling in ons hoofd van deze toon; de juiste greep weten we te vinden. Al spelende horen we dan hoe het klinkt; ‘O ja zó ging dat liedje, nu weet ik het weer’.
Maar ritme kun je meestal niet al spelende terugvinden, tenzij je samenspeelt met orkest of CD en het ritme hoort.
Precies dit! Ik heb zelfs al eens gedacht dat ik ritme-lees-dyslectisch ben…
Als ik het hoor ‘voel’ ik het wel, maar als ik het lees raak ik in m’n hoofd en met m’n vingers al snel de kluts kwijt. Wat ik tegenwoordig doe bij voor mij pittige stukken, is eerst met de bladmuziek zonder sax alleen luisteren naar wat ik hoor en dan maat voor maat met de wijsvinger mee proberen te lezen. Bij dit arrangement bijv (waarin ik een voor mij best lastige tegenmelodie speel op tenor): https://www.youtube.com/watch?v=QY-HskVB5Mo&app=desktop
Hai Guido
Sorry voor de wat late reactie. Maar wat je doet is heel goed: eerst luisteren en zorgen dat je daarbij actief meeleest.En dan kun je het nog gaan zingen of klappen, voordat je gaat spelen.