Waarom het onmogelijk kan zijn om laag te ademen

Bij het geven van saxofoonles, ademworkshops aan blazers en tegenwoordig bij het helpen van mensen met Long Covid, heb ik ervaren hoe lastig het kan zijn voor mensen met een hoge ademhaling om het middenrif goed te leren gebruiken.

Nu ben ik niet zo’n fan van het woord ‘hoog’ of ‘laag’ in relatie tot ademen maar in dit geval maakt het goed duidelijk dat alleen de bovenste helft van het lichaam wordt gebruikt. De borstkas beweegt omhoog bij het ademen en er is geen beweging opzij. Het is dan net alsof het onderste gedeelte er niet is. Er zit geen beweging in de buik, onderrug en flanken.

In dit artikel leg ik uit dat deze manier van ademhaling hoort bij angst/onveiligheid. Dit patroon kan ontstaan door een stressvolle jeugd of periode. Ook nemen kinderen vaak het adempatroon van hun ouders over.

Wat de oorzaak ook is; het is dan lastig om het middenrif goed te laten zakken, wat het zou moeten doen.
Het middenrif is de belangrijkste ademspier (of eigenlijk zijn het de spieren eromheen die het middenrif laten bewegen). Als het middenrif zich mooi omlaag kan bewegen, duwt het de organen zachtjes naar onderen en opzij. Hierdoor zetten buik, flanken en rug uit. Het is een soort massage van je organen en door de beweging wordt de uitwisseling van stoffen ondersteund. Hieronder kun je de beweging heel mooi zien. Het middenrif zelf zie je niet maar deze bevindt zich boven de lever en onder de longen.

Je ziet ook hoe het hart meebeweegt naar onderen bij de inademing; de manier waarop je ademt het veel invloed op hoe alles in je lichaam meebeweegt.

Als we echter iets niet willen voelen, of dat niet meer gewend zijn, dan is er geen beweging. Je ziet dan aan de manier van zitten of lopen van iemand, en natuurlijk aan de manier van ademen dat dit gebied op slot zit.

Er zijn verschillende oefeningen die ik gebruik om het lichaam weer vrij te maken voor de adembeweging. Het kan raar zijn om beweging van het buikgebied te ervaren en het kan emoties oproepen. Als die emoties er mogen zijn, kun je stap voor stap wennen aan het loslaten. En dan zal je leven er toch wel heel anders uitzien.

Een aspect wil ik in dit blog voor je uitlichten en dat zijn de bekkenbodemspieren. Deze spieren kun je voelen door te doen alsof je je plas ophoudt. Ze doen ook automatisch mee als je kucht of hoest; probeer het maar eens uit.

Bij stress of angstgevoelens kan het zijn dat je deze spieren aanspant en niet meer goed loslaat. Zonder dat je het doorhebt is er continue teveel spanning.
Als daar spanning is, kan het middenrif niet meer goed dalen en kan de adem alleen maar omhoog. Iemand kan jou vertellen dat je je buik moet bewegen, maar dat lukt dan simpelweg niet.

Ik heb deze oefening (6 minuten) bedacht om te helpen hiervan bewust te worden en, als nodig, overbodige spanning los te laten.

Ga er goed voor zitten met koptelefoontje en ik ben benieuwd naar je ervaring.